Υπάρχει όμως και η περίπτωση η ζημιά να μην είναι άμεσα αντιληπτή και να κινδυνεύει ακόμη και η στατική επάρκεια του κτιρίου, όταν η χρόνια έκθεση σε υγρασία του μπετόν οδηγεί σε διάβρωση του οπλισμού του ο οποίος πλέον καθίσταται μη λειτουργικός.
Επίσης δουλειά του ανθρώπου που ελέγχει τα μηχανήματα ή του εργοδηγού είναι να ελέγχουν την κατανάλωση ανάλογα με τα τετραγωνικά μέτρα ώστε να μην ξεφύγουν από την προκαθορισμένη ποσότητα τόσο παρακάτω (γιατί τότε θα λειτουργούσε σε βάρος του έργου) όσο και παραπάνω (γιατί τότε θα καθιστούσε ασύμφορη την εφαρμογή για τον εργολάβο).
Η καλύτερη εποχή για μόνωση ταράτσας είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ειδικά του Ιουλίου και του Αυγούστου, όπου έχουμε και τη λιγότερη δυνατή υγρασία και η στεγανοποίηση ταράτσας ευνοείται στο μέγιστο.
Για όλες τις παραπάνω λύσεις ισχύει ότι το υπόβαθρο (το δάπεδο της ταράτσας), πρέπει να είναι καθαρό και στέρεο (να μην υπάρχουν σαθρά κομμάτια ή αποφλοιώσεις της επιφάνειας) και συνολικά η ταράτσα να είναι κατά το δυνατό απαλλαγμένη από άχρηστα αντικείμενα και προεξοχές.
Όταν αυτό δεν επαρκεί, η πλέον ενδεδειγμένη λύση είναι η δημιουργία μιας στεγανής “μεμβράνης” πάνω στο δώμα ή οποία θα σφραγίσει ουσιαστικά την ταράτσα έναντι του νερού.
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Σε αυτόν τον τύπο τον τύπο μόνωσης συνήθως χρησιμοποιείται αφρομπετον η περλομπετον με κύριο υλικό θερμομονωτικής απόδοσης την διογκωμένη ή την εξηλασμένη πολυστερίνη.
Η έρευνα και η ανάπτυξη στον τομέα αυτό είναι συνεχείς, με σκοπό τη δημιουργία πιο φιλικών προς το περιβάλλον και πιο οικονομικών επιλογών.
Η καλή λειτουργία της εργασίας αυτής είναι απαιτητή γιατί σε κάθε περίπτωση αποτρέπει την υγρασία από τα δομικά στοιχεία και από την θερμομόνωση .
Το συνεργείο που την εφαρμόζει αποτελείται από τρία κυρίως άτομα και σε μεγάλες επιφάνειες με επιπλέον τον εργοδηγό του έργου.
Αρχικά, μόνωση ταράτσας είναι η τοποθέτηση θερμομονωτικού υλικού πάνω στην πλάκα σκυροδέματος του τελευταίου ορόφου του κτηρίου. Δεν πρέπει να ξεχνάτε πως η ταράτσα σας είναι εκείνο το σημείο που δέχεται τις περισσότερες καταπονήσεις από τις αλλαγές της θερμοκρασίας και τα καιρικά φαινόμενα.
Επόμενη βήμα σε μια συμβατική μόνωση ταράτσας είναι η υγρομόνωση, η οποία κυρίως γίνεται με ελαστομερείς ή πλαστομερείς ασφαλτικές μεμβράνες (ασφαλτόπανα). Αρχικά γίνεται επάλειψη της επιφάνειας όπου θα επικολληθεί η μεμβράνη με ασφαλτικό βερνίκι (αστάρωμα), ενώ έχετε υπόψη πως η στεγάνωση μπορεί να γίνει με την επικόλληση δύο στρώσεων μεμβράνης. Η πρώτη στρώση επικολλάται σημειακά πάνω στο υπόστρωμα, επιτρέποντας τις μικρές μετατοπίσεις λόγω συστολών και διαστολών και την εκτόνωση των πιέσεων των υδρατμών από μόνωση ταράτσας με πολυουρία διάχυση. Από την άλλη η δεύτερη στρώση επικολλάται ολικά πάνω από την πρώτη, ενώ συγκεκριμένα τοποθετείται παράλληλα προς την πρώτη και μετατοπισμένη κατά το ήμισυ του πλάτους της.
γινεται σε δύο στρώσεις σταυρωτά και με συγκεκριμένο ρυθμό. Ο κάθε ψεκαστής επιλέγει στον τρόπο που θα ψεκάσει είτε πιέζοντας συνεχώς την σκανδάλη του πιστολιού, είτε με διακοπές σε κάθε πέρας μια διαδρομής που μπορεί να εκτελέσει από αριστερά προς τα δεξιά και το αντίστροφο.
Αν δεν έχετε καταλήξει ακόμα ποια μέθοδο για μόνωση ταράτσας ταιριάζει καλύτερα στην περίπτωσή σας, έχουμε ετοιμάσει ένα πολύ αποτελεσματικό και εύκολο σχεδιάγραμμα, ώστε να επιλέξετε την πλέον κατάλληλη λύση γρήγορα και άκοπα.